บทที่ 47 ตอนที่45

“เราเป็นแค่เพื่อนกันหนิ….”ประโยคสุดท้ายไดร์ฟพึมพำเบาๆแต่ฉันได้ยิน ฉันก็มองหน้าเขาอย่างจริงจังก่อนจะยกมือที่อ้ากว้างออกจากกันลงและจ้องมองหน้าเขา

“ไดร์ฟ….นายก็รู้…ว่านายอยู่ไหนสถานะไหน…”

“และฉันอยู่ไหนสถานะไหน…?”ฉันเอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังและสายตาจริงจัง ไดร์ฟก็จ้องหน้าฉันกลับด้วยแววตาไม่เข้าใจอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ