บทที่ 254: ฉันเริ่มหนาวสั่นเรื่อย ๆ

ขณะที่ฉันยืนอยู่ตรงหน้าแจสเปอร์ ฉันก็อดห้ามความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามาไม่ได้ มันเหมือนกับอาการขนลุก...แต่เป็นความรู้สึกที่ดี มันรุนแรงมากจนฉันต้องยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาลูบแขนตัวเอง พยายามจะปลอบประโลมความรู้สึกซู่ซ่าที่เกิดขึ้นพร้อมกับขนแขนที่ลุกชัน เรายืนอยู่ข้างเตียง ตอนนี้ฉันหันหลังให้แจสเปอร์หลังจาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ