บทที่ 105 คิดถึงพ่อไหม

บ้านของคุณคชา

“สวัสดีครับ” ภารันย์ยกมือไหว้พ่อกับแม่ ทั้งสองคนส่งยิ้มให้อย่างเอ็นดู ยังไงก็คือสายเลือด ตัดกันไม่ขาด

คุณภรินทรน้ำตาไหลอาบแก้ม

“แม่ดีใจนะที่เล็กกลับมา”

ภารันย์นั่งลงไปกับพื้น ก่อนจะพนมมือแล้วก้มลงกราบ คชากับภรินทรมองหน้ากัน แล้วพยักหน้า สองผัวเมียยกมือขึ้นตบที่หัวไหล่ของภารันย์

“แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ