บทที่ 41 ทั้งหมดเป็นฝีมือของเธอ
รณพีร์มองใบหน้าอันเย็นชาของอัญญารัตน์แล้วรู้สึกเหมือนถูกกดดันจนหายใจไม่ออก
อัญญารัตน์ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินเชิดหน้าออกจากห้องประชุมไปโดยไม่หันกลับมามอง
รณพีร์คาดไม่ถึงเลยว่าคนอายุ 40 กว่าอย่างเขา จะต้องมาถูกนังเด็กเมื่อวานซืนฉีกหน้ากลางที่ประชุม เขาจึงรีบโทรหาสุเจริญเพื่อรายงานสถานการณ์ด่วน...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 โดนวางยา
2. บทที่ 2 ขอร้อง, เบาๆ หน่อย!
3. บทที่ 3 เผชิญการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
4. บทที่ 4 หนุ่มหล่อจากฟากฟ้า
5. บทที่ 5 อย่าบังคับให้ฉันส่งคุณไปต่างประเทศ!
6. บทที่ 6 แม่อย่าจากเราไปอีกเลย
7. บทที่ 7 คุณเลิกกับฉันเพื่อเขางั้นเหรอ?
8. บทที่ 8 หญิงชั่วกับหมา อยู่ด้วยกันตลอดไป
9. บทที่ 9 ทายาทคนโตของบริษัทศรีเรือง
10. บทที่ 10 ฉันไม่ใช่แม่ของเขา
11. บทที่ 11 คำสารภาพที่ไม่คาดฝัน
12. บทที่ 12 ไม่สนใจที่จะอับอายตัวเอง
13. บทที่ 13 นำความอับอายมาให้
14. บทที่ 14 ไก่แก่แม่ปลาช่อน
15. บทที่ 15 ผมเป็นผู้ชายแบบไหน?
16. บทที่ 16 การจูบทางอ้อมและการจูบโดยตรง
17. บทที่ 17 ทำให้ตระกูลวุฒิยาภรณ์โกรธจัด
18. บทที่ 18 การตบหน้าที่มั่นคง แม่นยำ และรุนแรง
19. บทที่ 19 ยังไม่ถึงเวลา
20. บทที่ 20 เรียกสามี?
21. บทที่ 21 ผู้ที่เต็มใจจะถูกล่อ
22. บทที่ 22 ปากแข็ง
23. บทที่ 23 อาบน้ำ
24. บทที่ 24 ที่แท้เป็นผู้มีประสบการณ์
25. บทที่ 25 ไม่มีอะไรที่ต้องปิดบัง
26. บทที่ 26 การมาเป็นเกียรติของคุณ
27. บทที่ 27 ตัวจริงปรากฏ
28. บทที่ 28 กลัวจะไม่ใช่คนโง่
29. บทที่ 29 มองไม่เห็นรูปร่างที่แท้จริงของภูเขาหลู
30. บทที่ 30 ไม่มีใครรังแกแม่ของฉันได้
31. บทที่ 31 คนของฉันคุณก็กล้าแตะต้อง
32. บทที่ 32 คุณดื่มมากเกินไป
33. บทที่ 33 คุณช่างน่ารังเกียจจริงๆ
34. บทที่ 34 ก็แค่เกมของผู้ใหญ่
35. บทที่ 35 ฉันไม่รีบร้อนจริงๆ
36. บทที่ 36 น้ำใจตามน้ำ
37. บทที่ 37 ใครรีบร้อนฉันไม่บอก
38. บทที่ 38 มิตรภาพระหว่างผู้หญิง
39. บทที่ 39 ความรู้สึกของสาวน้อยมักจะเป็นบทกวี
40. บทที่ 40 จริงๆ แล้วคุณไม่ต้องมาด้วยตัวเอง
41. บทที่ 41 ทั้งหมดเป็นฝีมือของเธอ
42. บทที่ 42 วีรบุรุษช่วยหญิงงาม
43. บทที่ 43 ใครกันที่งอน
44. บทที่ 44 ฉันแค่อยากช่วย
45. บทที่ 45 ฉันคุ้นเคยมาก
46. บทที่ 46 ขอร้องเธอได้ไหม
47. บทที่ 47 คุณคิดผิดอีกแล้ว
48. บทที่ 48 ให้คุณสองทางเลือก
49. บทที่ 49 ขุดหลุมให้เธอ
50. บทที่ 50 ฟังคำแนะนำของหมอ
51. บทที่ 51 จริงๆ แล้วเป็นอุบัติเหตุ
52. บทที่ 52 ฉันจะไปนอนบ้านเธอ
53. บทที่ 53 ฉันเกินความจำเป็น
54. บทที่ 54 เสื้อผ้าหายาก
55. บทที่ 55 ประธานที่อ่อนแอจนไม่สามารถดูแลตัวเองได้
56. บทที่ 56 ธราธิปรู้สึกไม่พอใจ
57. บทที่ 57 ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ
58. บทที่ 58 ไม่เชื่อใครเลย
59. บทที่ 59 อากาศหนาวไม่เท่ากับใจหนาว
60. บทที่ 60 ฉันขอให้คุณมีน้ำใจ
61. บทที่ 61 คำถามที่เฉียบคม
62. บทที่ 62 หน้าบวมเจ็บไหม
63. บทที่ 63 มือที่สามสมควรถูกดูถูก
64. บทที่ 64 สิ่งที่น่าอับอาย
65. บทที่ 65 ผู้หญิงกับหมา อยู่กันไปยาวนาน
66. บทที่ 66 คนของตระกูลวุฒิยาภรณ์
67. บทที่ 67 ส่งเธอไปชิมข้าวคุก
68. บทที่ 68 ประธานจอมโหดแตกต่างจริงๆ
69. บทที่ 69 "ญาติ" ดูแล
70. บทที่ 70 ไม่เอาฟรีไม่เอา
71. บทที่ 71 วันเกิด
72. บทที่ 72 ทำตัวสองใจอย่างเปิดเผย
73. บทที่ 73 ร้องเพลง "คนที่สาม"
74. บทที่ 74 คุณและปวีนาเหมาะสมกันมาก
75. บทที่ 75 ความเข้าใจผิดครั้งใหญ่
76. บทที่ 76 พี่ชายของฉันทำอะไรกับคุณ
77. บทที่ 77 ของขวัญวันเกิดที่ลงทุนมหาศาล
78. บทที่ 78 ไม่คิดเลยว่าคุณยังทำอาหารเป็น
79. บทที่ 79 ลองคบกันดูดีไหม
80. บทที่ 80 กินของฉันไปแล้วต้องคายออกมา
ย่อ
ขยาย
