บทที่ 44 ฉันแค่อยากช่วย

อัญญารัตน์ได้ยินน้ำเสียงหยอกล้อของทินกรอย่างชัดเจน

"งั้นฉันไปเรียกพยาบาลพิเศษให้นะคะ"

"ไม่เป็นไร คุณช่วยพยุงผมหน่อยก็พอ"

ดูท่าทางทินกรจะเป็นคนไม่ถือตัว

แต่อัญญารัตน์ก็ยังรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ เธอขบกรามแน่น ค่อยๆ พยุงทินกรลงจากเตียงอย่างระมัดระวัง พลางเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ขยับตัวแบบนี้จะไม่เป็นไร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ