บทที่ 11 11
เขมราชหายใจหนักและกอดรัดร่างของเธอแน่นราวจะให้ปริแตกไปตามอารมณ์อันพลุ่งพล่านก่อนเค้นความรู้สึกบอกเล่าต่อไปด้วยความคั่งแค้น
“หมอช่วยเด็กในท้องของขิมไว้ไม่ได้...ผมมองเธออย่างสิ้นหวังและกลับมาพบจดหมายลาตายที่บ้าน ขิมขอโทษพี่ชายของเธอและบอกว่าอ่อนแอเกินจะทานรับการถูกคนรักทอดทิ้งไปอย่างไร้เยื่อใย เธอไตร...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
64. บทที่ 64 64
65. บทที่ 65 65
66. บทที่ 66 66
67. บทที่ 67 67
68. บทที่ 68 68
69. บทที่ 69 69
70. บทที่ 70 70
71. บทที่ 71 71
72. บทที่ 72 72
73. บทที่ 73 73
74. บทที่ 74 74
75. บทที่ 75 75
76. บทที่ 76 76
77. บทที่ 77 77
78. บทที่ 78 78
79. บทที่ 79 79
80. บทที่ 80 80
81. บทที่ 81 81
82. บทที่ 82 82
83. บทที่ 83 83
84. บทที่ 84 84
ย่อ
ขยาย
