บทที่ 13 13

เขมราชกลับมายังห้องของปรายฟ้าที่ไร้ซึ่งสรพสำเนียงใด ๆ ชายหนุ่มดึงบานประตูปิดลงเบา ๆ และมองฝ่าแสงนวลของตะเกียงดวงเล็กในยามค่ำคืนไปยังร่างซึ่งนอนขดตัวอยู่บนเตียง นัยน์ตาคมเข้มเลื่อนต่ำลงไปบนพื้นเบื้องล่างก็เห็นว่าคนนอนหลับปุ๋ยปฏิบัติตามคำสั่งด้วยการปูผ้าหนาและวางหมอนไว้ให้ไม่บกพร่อง รอยยิ้มจางผุดขึ้นบ...