บทที่ 59 59

คำถามซึ่งเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจและเจือไว้ด้วยความเจ็บปวดของปรายฟ้าทำให้เขมราชอึ้งไป ลมหายใจที่เป่ารดถึงกันในระยะห่างแค่คืบมิได้บ่งบอกสิ่งใดนอกจากหัวใจสองดวงที่ยังผูกพันแนบแน่น  คราวนี้เขมราชไม่ได้นึกถึงก้องกาจแต่กำลังนึกถึงตัวเองที่ทำให้ผู้อยู่ในอ้อมแขนคิดไปไกลว่าเงื่อนไขที่เขาสร้างขึ้นอาจทำลายเยื่อ...