บทที่ 9 9

เขมราชชะงักตัวเองลงเมื่อได้ยินคำอ้อนวอนปนสะอื้นของปรายฟ้าตัดพ้อเขาอยู่ในอ้อมแขน แม้สายน้ำเย็นเยียบหากหัวใจของเขากลับรุ่มร้อนหนักหาใช่จากความพยาบาทในคราวแรก ทุกคราที่น้ำตาของหญิงสาวหลั่งไหลเสมือนบั่นทอนกำลังใจของเขาทุกครั้ง เขมราชกระชับอ้อมแขนแข็งแกร่งกักเก็บเธอไว้แนบแน่นเมื่อใบหน้างดงามที่กำลังโหยให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ