บทที่ 74 ตอนที่ 74

หนึ่งเดือนแล้วสินะที่ต้องนอนคนเดียว กินข้าวคนเดียว และร้องไห้คนเดียว พเยียฝืนยิ้มออกมาให้กับลูกค้าคนสุดท้ายของวันนี้

“โชคดีนะคะ”

หลังจากซมซานกลับมาจากเมืองเซาเปาโลเมืองที่หล่อนทิ้งดวงใจเอาไว้ที่นั่น หล่อนก็มุ่งหน้าสู่จังหวัดหนึ่งทางภาคตะวันออกของเมืองไทย ตัดสินใจใช้เงินเก็บก้อนสุดท้ายมาลงทุนเปิดร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ