บทที่ 25 ขอบคุณที่อยู่ข้าง ๆ

“อาขอโทษที่ใช้อารมณ์กับหนูไปหน่อย”

“เจ็บมากมั้ย” น้ำเสียงเขาดูอ่อนลง นิ้วเรียวลูบเกลี่ยริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา ฉันได้แต่ยืนนิ่ง พลางน้ำตาไหลอาบสองแก้ม มันรู้สึกแย่จริง ๆ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้

“เอาไว้ใจเย็นกว่านี้ค่อยคุยกัน เดี๋ยวอาจะให้ลูก้ามารับ อาต้องรีบไปแล้ว” อีกแล้ว เขาทิ้งทุกอย่างไว้แบบน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ