บทที่ 54 ไม่ได้ตั้งใจ

“เป็นอะไรรึเปล่า” เสียงเข้มเอ่ยขึ้น ก่อนคนตัวโตจะทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ ดึงเข้าไปกอดจากด้านหลัง

“…….” ฉันได้แต่เงียบ ไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหนดี

“อึก”

“ภูพิงค์ หนูเป็นอะไรร้องไห้ทำไม”

“คือว่า…หนู อึก” ค่อย ๆ พลิกตัว หันหน้าไปสบตาอา แต่มันพูดอะไรไม่ออก มีเพียงน้ำตาที่ไหลพรั่งพรูออกมาอาบสองแก้ม

“เป็นอะไ...