บทที่ 6 ตอนที่ 6
“ถ้าอยากให้พี่รู้จักรายแนะนำตัวสิ แค่นี้เราก็รู้จักกันแล้ว รับรองถ้าน้องไม่ใช้หนี้พี่ ต่อให้น้องอยู่โลกพระจันทร์พี่สามารถตามไปทวงเงินน้องได้”
น่าขนลุกกับคำพูดจากปากชายที่ชื่อพยัคฆ์ ใบหน้าเข้มคมหนวดเคราครึ้ม ผิวสีทองแดง บ่งบอกให้รู้ว่าไม่ใช่พวกขี้แหง่ คอยหมอบอยู่ใต้ชายผ้าถุงแม่
เอกสารตรงหน้ารายละเอียดมากมาย แต่ภูเบศน์ไม่ได้อ่านซักบันทัด รีบจรดปลายปากกาเซ็นง่ายดาย พยัคฆ์ส่งเงินในซองสีน้ำตาลให้อีกฝ่ายด้วยรอยยิ้มเป็นประกาย ต่อ งานของเจ้านายทีมอบหมายให้เขาสืบและให้ลงมือทำ เริ่มต้นก้าวเดินมาถูกทาง นักพนันอย่างภูเบศน์มีหรือจะทิ้งเงินก้อนโตเพื่อใช้ต่อทุน แถมไม่ต้องมีหลักทรัพย์ค้ำประกันเป็นสิ่งของมีค่า หรืออสังหาริมทรัพย์แต่อย่างใด หากแต่สิ่งนั้นได้ระบุไว้ในสัญญาโหดฉบับนี้เรียบร้อยแล้ว หากภูเบศน์เสียสละอ่านสักนิด หรือลังเลสักหน่อยคงจะดีมาก
อิ่มหนำสำราญพุงกางสองหนุ่ม ต่างแยกย้ายอีกคนได้สัญญาอีกคนได้เงินจุดประสงค์บรรลุเป้าหมาย
“เอาอย่างนี้มั้ยพี่ไปส่ง” คนให้ยืมเงินเสนอ
“ไปส่ง.” ภูเบศน์ย่นคิ้วมองอีกฝ่าย ในท่าทีค่อนข้างลังเล นึกขึ้นได้ตัวเองไม่มีราชรถ จำนำไว้กับบ่อนเจ้าของหนี้ เชื่อว่าเขาคงไม่มีปัญหาไถ่ถอนมัน จึงไม่สนใจอีกอย่างมันเก่ามากแล้ว “อ้อ...ครับ ครับ ก็ดี” ตอบรับลิ้นรัวย่อตัวเข้าไปนั่งในรถคันหรู มาก ผู้ชายเหมือนนักเลง เหมือนทหารในทีคนนี้คงมีเงินมาก จึงกล้าให้คนไม่รู้จักอย่างเขายืมเงินโดยไม่คิดดอกเบี้ยสักบาท
“รุ่นใหม่เหรอพี่” ฝ่ามือลูบคลำคอนโซลรถสปอร์ตคันปราดเปรียวราคาแพง รุ่นนี้ยี่ห้อนี้คือรถในฝันของภูเบศน์เลยทีเดียว ไม่ใช่แต่เขาหรอกที่ฝันอยากมีรถหรูแบบนี้คนอื่นก็ฝัน Porsche Panamera Torbo 4.8AT (พอร์ช พานาเมร่า เทอร์โบ 4.8 เอที) รุ่นล่าสุด โคตะระสวยบรรยายความสวยไม่ครบเลยก็ว่าได้
“ใช่เพิ่งถอยออกโชว์รูมไม่ถึงสามเดือน นำเข้าไม่กี่คันในไทยเองนะ” พยัคฆ์คุยอวด
“ทำธุรกิจอะไรล่ะพี่ถึงล่ำซำขนาดนี้”
“ออกเงินกู้” ตอบแบบนี้จะได้สมจริงหน่อย
ภูเบศน์ถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ ชายผู้นี้ท่าทีใจดีระคนโหดในคนคนเดียว หรือว่าคนนี้อาจเป็นมาเฟียพวกปล่อยเงินกู้ ชายหนุ่มชักหวั่นกุมเงินสดห้าล้านในซองสีน้ำตาล หัวใจกระตุก พยัคฆ์ชื่อนี้เริ่มน่ากลัวซะแล้วสิ เมื่อคิดในสองมุมเขาจึงเลิกสนใจรถคันหรู
ภูเบศน์วาดขาลงจากรถโก้รู้สึกใจฝ่อ ตลอดทางเขาไม่เอ่ยถามอะไรคนชื่อพยัคฆ์เจ้าของเงินก้อนโตที่สุดในชีวิตภูเบศน์ในการยืมเงินคนอื่น เมื่อไม่เคยคิดหยิบยืมใคร การก้าวเข้าสู้วงจรพนันทำให้เขาโลภ ก้าวต่อไปเรื่อย รถหนึ่งคันที่เสียไปกับหนี้ก้อนโต ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาฉับพลัน ไม่กี่วินาทีกลับสู่ความคิดเดิมฮึกเหิม ในการพาตัวเองไปเข้าสู่ความร่ำรวยนั้นอีก สำหรับวันนี้ขอพักก่อนรู้สึกเพลียเมื่อยล้าจากการไม่ได้นอน การพนันฉุดเขาไร้จิตใจในการพาตัวเองไปทำงาน ทุกวันไปทำงานรอเวลาเลิก จะได้ไปฝังตัวอยู่ตามโต๊ะในกาสิโน
“เจ้านายครับปลากินเหยื่อแล้วครับ” พยัคฆ์รีบโทรรายงานเจ้าของเงินก้อนโตที่ยื่นเข้าปากภูเบศน์ไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
“ดีมากพยัคฆ์งานภาคสนามแบบนี้นายทำได้ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว ฉันเชื่อมือ”
“จะให้ทำอะไรอีกก็บอกนะครับ ท่าทางนายคนนั้นอาการจะแย่ ติดพนันงอมแงมเลยล่ะครับ”
“อีกไม่นานฉันคงได้ไปเยี่ยมลูกหนี้” เฮนลี่มั่นใจตัวเองสูง ทำไม๊ทำไมเงินจะซื้อไม่ได้ทุกอย่าง ไม่ได้อีกทางก็ต้องอีกทางสิน่า
“แนะนำให้ไปเล่นบ่อนที่เรามีหุ้น ทำยังไงก็ได้ให้เสียจนหมดตูด” เฮนลี่ซื้อหุ้นกาสิโนไว้เล็กๆ น้อยๆ ปกติเขาไม่ชอบเดินสายดาร์ก เส้นทางเดินลำบากซื้อไว้เกร็งกำไรพอ
“ครับเจ้านาย พรุ่งนี้ผมจะติดต่อกับภูเบศน์อีกครั้ง ป่านนี้คงนอนกอดเงินหลับปุ๋ย”
“ขอบใจมากพยัคฆ์ อีกไม่กี่วันฉันคงได้กระต่ายมาเลี้ยงในกรง” สิงห์ลับคมเขี้ยวรอ
เฮนลี่ตัดสายกับพยัคฆ์ยกยิ้มบนริมฝีปาก ฉายแววตาเหี้ยมซาตานอย่างเขาไม่เคยปล่อยเหยื่อหลุดรอดคมเขี้ยว หยิ่งได้หยิ่งไปอีกไม่นานย่อมได้เห็นดีกัน โทรศัพท์เครื่องบางถูกวางลงบนหัวเตียง คืนนี้เขามีความสุขซะจริง ปกติเวลาแบบนี้เขาไม่รับสายเพราะรอฟังข่าวจากพยัคฆ์ ต่อให้โทร. ช่วงทำรักกับตุ๊กตาบนเตียง เขาพร้อมสละเวลารับสายพยัคฆ์ได้ เป็นคืนแรกข้างกายขาดผู้หญิง ทุกคืนมักสนุกกับการเล่นเกมสวาท ที่ไม่พาผู้หญิงขึ้น เพราะปัดเตียงนอนรอขย้ำกระต่ายน้อยขนฟูสีน่ารัก
“แม่คะเพียงไปทำงานก่อนนะคะ” หลังจากรับประทานมื้อเช้าฝีมือการทำอาหารของมารดา หญิงสาวคว้ากระเป๋าสะพายบนบ่า เตรียมก้าวออกจากบ้านบางอย่างขึ้นได้ มองไปยังห้องพี่ชาย ได้ยินเสียงแอร์ดัง แสดงว่าพี่ชายกลับมานอนบ้าน
“จ้ะ”
“แม่คะเมื่อคืนพี่ภูกลับบ้านหรือ”
“กลับ แต่กลับดึกแม่นอนไปแล้ว”
“ไม่เห็นรถพี่ภู”
“ไม่รู้เหมือนกัน กะจะถามอยู่เหมือน รอตื่นก่อน”
“สายแล้วปลุกพี่ภูไปทำงานสิคะแม่ ขืนปล่อยให้นอนตื่นสายแบบนี้ ไปทำงานไม่ทันกันพอดี เพียงไปล่ะคะ เดี๋ยวสาย ไอ้แก่ยิ่งรวนๆ อยู่”
