บทที่ 142 บทที่ 142.

ภูริตากุมมือของเนตรนาราอย่างเอาใจช่วย และพบว่าหน้าประตูห้องพิเศษที่เธอพักฟื้นอยู่มีชายร่างใหญ่ใบหน้าเรียบเฉยยืนสงบนิ่งอยู่หน้าประตูจริงๆ ภูริตามองตามร่างโปร่งระหงของเนตรนาราที่เดินจากไปด้วยดวงใจที่เป็นอิสระความทุกข์และขมขื่นที่กักขังเธอให้เจ็บปวดมานาน ถ้าครั้งนี้จะเป็นการไถ่โทษความผิดของเธอ เธอก็ขอใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ