บทที่ 147 บทที่ 147.

“แม่ครับอย่า!”

ปัง ปัง! สิ้นเสียงเด็กชายเสียงปืนก็ดังขึ้นอีกสองนัดแต่แทนที่กระสุนจะสาดใส่ร่างของอโนมาที่นั่งคุกเข่าโอบกอดร่างของอัคคีซึ่งทรุดลงตรงหน้าด้วยความตกใจและเป็นห่วงเมื่อใบหน้าหล่อเหลานั้นซีดลงเรื่อยๆ แต่กลับกลายเป็นว่ากระสุนนัดที่สองนั้นเจาะเข้าที่ร่างของอัคราที่เอาตัวมาบังอโนมาและอัคคีไว้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ