บทที่ 151 บทที่ 151.

“น้ำ ให้น้องได้ไหมลูก” เหมือนจะได้ยินคำๆ นั้นออกจากปากเจ้าสัว แต่ก็ไม่ใช่เนตรนาราเงยหน้ามองผู้เป็นบิดาด้วยดวงตาสับสน เจ้าสัวอรรณพมองลูกสาวด้วยสายตาอ้อนวอนเหมือนจะเอ่ยคำนั้น แต่เจ้าสัวก็ไม่ได้พูดออกมา หญิงสาวมองผู้เป็นบิดาอย่างเจ็บปวดและสับสน ใช่ว่าเธอจะเกลียดหรือโกรธผู้เป็นบิดา แต่เธอรู้สึกเจ็บปวดที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ