บทที่ 153 บทที่ 153.

“โธ่ ไม่คิดจะช่วยกันเลยพ่อนะพ่อ โอ๊ยๆ โธ่เว้ย” กันร้องออกมาอย่างขุ่นเคือง หงุดหงิดงุ่นง่านอยู่คนเดียว เห็นทีงานนี้เขาต้องช่วยเหลือตัวเองอย่างว่า ยัยทโมนของเขาจะหายโกรธหายงอนง่ายไหมหนอ กันต์คิดอย่างปลงไม่ตก และเขานอนก่ายหน้าผากครุ่นคิดอยู่คนเดียวลำพังเป็นนาน

บ้านสวนสุวรรณา... บ้านทรงไทยไม้สักทั้งหลั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ