บทที่ 155 บทที่ 155.

“ได้จ้ะได้ พี่จะขับนิ่มๆ แบบถึงบ้านปลอดภัยเลยจ๊ะมาซิจ๊ะขึ้นมาเลย”

ชายหนุ่มหน้าระรื่นทันทีราวเป็นคนละคน ก้าวพรวดเดียวถึงรถสีหวาน กว่าสาวน้อยจะรู้ตัวว่าถูกเขาหลอกก็ได้มานั่งซ้อนท้ายแบบแนบชิดแผ่นหลังกว้างเพราะความเล็กของรถมอเตอร์ไซค์บวกกับความสูงใหญ่ของกันต์ที่แค่เขานั่งลงบนเบาะก็แทบคร่อมมิดทั้งคัน จึ...