บทที่ 162 บทที่ 162.

“โอ๊ะ พี่อัคคี เจ็บอ้อนเจ็บ หยุดๆ ก่อนอ้อนไม่ไหวแล้ว”

“หยุดไม่ได้หรอกคนดี พี่จะทำให้อ้อนมีความสุขที่สุดพี่สัญญา” แทนคำสัญญาชายหนุ่มเตรียมร่างที่พรักพร้อมของเธอเพื่อให้จังหวะท่วงท่าที่เหมาะสมแล้วค่อยๆ สอดแทรกความแข็งแกร่งร้อนผ่าวของตนเข้าสู่หนทางอันคับแคบจนหญิงสาวรู้สึกถึงความเจ็บแปลบน้อยๆ จนต้องร้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ