บทที่ 164 บทที่ 164.

กันต์บอกเธอด้วยความจริงเช่นกัน ไอรดาเอียงคอมองเขาอย่างน่ารักน่าหลงจนหัวใจหนุ่มสั่นไหวรุนแรงอีกครั้ง

“เพราะอะไรคะ”

ไอรดาถามอย่างสงสัยใบหน้านวลก้มลงมาใกล้ชายหนุ่มที่เอนกายโอบเธอบนเตียงนุ่มอย่างอยากรู้ซึ่งมันก็เข้าทางที่นายพรานวางกับดักไว้ล่อสมันน้อย

“ก็เพราะตอนนี้พี่กันต์รู้แล้วว่าน้ำแข็งน่ะเต็มไม้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ