บทที่ 17 บทที่ 17.

ร่างสูงคลุ้มคลั่งถาโถมใส่ร่างบางที่แน่นิ่งเริ่มได้สติหลังจากได้ปลดปล่อยความทรมานที่ร้อนรุ่มนั้นออกไป... ความรู้สึกอดสู เสียใจ กับการกระทำของตนเองไหลบ่าเข้าเกาะกุมหัวใจที่แตกสลายไม่มีชิ้นดี

รัชชานนท์ผละจากร่างบางอย่างรู้สึกผิด น้ำตาลูกผู้ชายไหลหลั่งเมื่อเห็นสภาพยับเยินของอโนมาซึ่งตอนนี้แทบไม่เหลือเค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ