บทที่ 56 บทที่ 56.

“ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาวุ่นวายกับฉัน ไม่ต้องมาอวดมาอ้างอะไร โน่นถ้าอยากจะอวดอะไรก็ไปหาพ่อพิการแก่ๆ ของแกโน่น ไอ้เด็กโง่ โง่ๆๆ”

มือเรียวจิ้มกระแทกหน้าผากมนของเด็กชายอย่างแรงจนหน้าหงาย เด็กชายน้ำตาคลอมองตามหลังมารดาที่เดินกระแทกเท้าขึ้นไปชั้นบนอย่างเสียใจระคนน้อยใจ

เด็กชายก้มลงเก็บกระดาษที่ตั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ