บทที่ 58 บทที่ 58.

พวงมาลัยที่ร้อยได้อย่างงดงามอ่อนช้อยหนึ่งพวง กับอีกหนึ่งพวกเล็กๆ ที่ค่อนข้างบิดเบี้ยวแม้มันแห้งเหี่ยวแล้วก็ยังคงรูปลักษณ์เดิมให้เห็นแม้ไม่สวยเท่าเดิม ชายหนุ่มเดินไปหยิบพานที่ใส่สิ่งนั้นขึ้นมองด้วยแววตาที่อ่อนโยนโดยไม่รู้ตัว มาลัยแม่ลูก เขาแอบตั้งชื่อให้มัน ทำให้ไพล่คิดถึงคนร้อยที่คงเกลียดเขาเข้าไส้ไ...