บทที่ 93 บทที่ 93.

“พะ พี่อัคคีคะ ปล่อยๆ ปล่อยอ้อนก่อนเถอะค่ะ นะคะ” ร่างสาวอ่อนระทวยพยายามปัดมือหนาที่กำลังกรายกล้ำร่างสาวออกอย่างลนลานและหวั่นวิตก ทั้งหวาดกลัวและวาบหวาม มือบางพยายามปิดสาบเสื้อเข้าหากันเมื่อเขาชะงักและถอยห่างอย่างตัดใจ ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำและขึ้งเครียด อัคคีลุกขึ้นเสยผมที่ปรกหน้าพลางสะบัดหัวแรงๆ เพื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ