บทที่ 135 แม้ความตายก็มิอาจพราก (75%)

“อู๊ย…พอแล้วจ้ะเมียจ๋า หูจะขาดแล้วคร้าบ” มาร์เวลสูดปากครางด้วยความเจ็บปวด ครั้งนี้ไม่ได้สำออยแต่รู้สึกเหมือนใบหูตนจะหลุดออกมาตามมือภรรยาจริงๆ

“ดีให้มันขาดไปเลย เจ้าของมันจะได้เลิกนิสัยเสียสักที” ยิ่งได้ยินเสียงครวญครางปานจะขาดใจ มณีญายิ่งลงน้ำหนักมือ พร้อมกับตะคอกใส่จนเขาต้องมองตาละห้อย

“แล้วจะให...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ