บทที่ 82 ช่วงเวลาที่มีเพียงเราสอง (50%)

“งั้นมณีคงต้องมาอยู่ด้านบน และเป็นฝ่ายออกแรงแล้วล่ะจ๊ะ” พ่อหนุ่มคลั่งรักก้มลงบอกชิดพวงแก้มสุกปลั่ง ขณะกระตุกมุมปากหยักยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ และในวินาทีถัดมาจอมฉกฉวยก็จับให้สาวน้อยขึ้นมาเกยอยู่บนร่างทรงพลังทั้งที่แก่นกายสุดอลังการยังไม่ถอยห่างออกไป

“คุณมาเฟีย ฮื้อ…”

“ทำให้ผัวร้องครางสิจ๊ะแม่คนเก่ง”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ