บทที่ 71 ช่างดีเหลือเกิน

เสียงทุ้มๆ นั้นกระซิบพร่าที่ข้างหูให้ฉันพยักหน้ายิ้มรับพร้อมความซาบซ่านแล่นพล่านไปทั้งร่าง เมื่อเขากอดรัดฉันแน่นจนเนื้อนมล้นทะลักออกจากบราฯ ตัวจิ๋ว จมูกโด่งของชายแปลกหน้าซุกไซ้ซอกคอก่อนจะเคลื่อนมาที่ใบหู

“อะ! พี่... อื้อ... พี่ขา...”

เขาจงใจเป่าลมเบาๆ เข้าไปจนฉันสะท้าน จากนั้นก็ซุกไซ้ไปทั่วให้ฉันท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ