บทที่ 59 59

“ให้ตายเถอะ หายไข้แล้วทำไมยังล้มแล้วล้มอีกแบบนี้ล่ะนกกา” เขาสบถด้วยความเป็นห่วง แต่เธอกลับคิดว่าเขารำคาญ

“ไม่ต้องมาจับฉัน ฉันเดินเองได้”

“อย่าหยิ่งผยองนักเลย อาการคุณเป็นยังไงคุณก็รู้ตัวเองดีอยู่ จะยึดศักดิ์ศรีไปทำไมนักหนา ผมไม่เข้าใจคุณเลยจริงๆ”

“ฉันก็ไม่เข้าใจคุณเหมือนกัน”

“ไม่เข้าใจอะไร”

“ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ