บทที่ 69 69

กำปั้นน้อยๆถูกยกขึ้น อยากจะทุบๆที่หน้าท้องแบนราบของตัวเองแรงๆเพื่อขับไล่ลูกที่เกิดมาจากความผิดพลาดให้ออกไปจากท้องของเธอซะ

แต่แล้วเธอก็ลดกำปั้นลงพลางทรุดกายลงนั่งกองบนพื้น ร้องไห้โฮออกมาอีกระลอกอย่างสุดจะอดกลั้น

เรื่องนี้ ใครกันล่ะที่เป็นคนผิด…

หากเธอไม่หลงใหลในสีอ่อนหวานอย่างสีชมพูของความรัก เธอค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ