บทที่ 83 83

“ขอโทษแล้วมันหายเหรอไง ถ้าฉันไม่ถีบคุณ ป่านนี้ฉันอาจจะ จะ จะ จะอะแฮ่มๆไปแล้วก็ได้”

“คุณมายั่วผมก่อน” ศินันท์เริ่มเถียงบ้างด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้แต่ดวงตาแข็งกร้าวเอาเรื่อง

“ฉันไปยั่วคุณตอนไหนไม่ทราบ”

“คุณเข้ามานอนในบ้านผมทำไม”

“ไม่ใช่บ้านคุณคนเดียว เป็นบ้านของฉันด้วยต่างหากล่ะ”

“คุณพูดบ้าอะไรของคุณ”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ