บทที่ 68 ช่างเป็นเด็กน้อยจริงๆ

กว่าญาณินจะกลับมาถึงพร้อมกับเจมส์ เวลาก็ล่วงเลยไปกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว

นิสา แม็กซ์ และแจ็คทานมื้อเย็นกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"กับข้าวบนโต๊ะเย็นหมดแล้ว พวกเธอไม่ต้องทำอะไรนะ ฉันอุ่นอาหารไว้ให้ในครัวแล้ว เดี๋ยวจะยกออกมาให้เดี๋ยวนี้แหละ"

นิสาพูดพลางเดินเข้าไปในครัว

ญาณินเห็นดังนั้นจึงเดินตามเข้าไปช่วย

"คุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ