บทที่ 129

คำว่า “เรื่องยุ่งยาก” ทำให้อเล็กซานเดอร์ขมวดคิ้วมุ่น

“เดี๋ยวผมไปเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องห่วงนะ” เขาพูด

เขาเหลือบมองประตูห้องอาหารส่วนตัว แต่สุดท้ายก็หันหลังเดินจากไป

จังหวะที่เขาหันหลัง เอมิลี่ก็เดินออกมาจากข้างในพอดี เธอตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นเงาร่างที่คุ้นเคย แต่ถ้อยคำอ่อนโยนที่เขาพูดกับคนอื่นกลับทำให้เล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ