บทที่ 147

หัวใจของโซฟีเต้นระรัวด้วยความตื่นตระหนก เธอเกาะแขนอเล็กซานเดอร์ไว้แน่น น้ำตาไหลพรากหนักกว่าเดิม “อเล็กซานเดอร์คะ ฉันกลัวเหลือเกิน อยู่กับฉันนะคะ ได้โปรด?”

“ครับ ผมจะอยู่ข้างคุณ” เขาตอบพร้อมกับตบหลังเธอเบาๆ น้ำเสียงของเขาต่ำและอ่อนโยน...เป็นความอ่อนโยนที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน

แต่ยิ่งเขาอ่อนโยนมากเท่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ