บทที่ 179

ทุกคนในห้องทำงานของผู้บริหารสังเกตเห็นบทสนทนาระหว่างโซฟีกับเอมิลี่ น้ำเสียงอ่อนโยนของโซฟีทำให้พนักงานทุกคนแลกเปลี่ยนสายตากันอย่างมีความหมาย

แน่นอนว่าทั้งหมดเป็นเรื่องของโซฟี

เจมส์แสดงปฏิกิริยาตรงไปตรงมามากกว่า “ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณฟอสเตอร์ไม่ชอบเธอขนาดนั้น แต่ก็ยังยอมให้เธออยู่ต่อ”

เอมิลี่นั่งอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ