บทที่ 187

เอมิลี่มองอย่างว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตระหนักว่าดอนน่ากำลังมองจี้รูปพระจันทร์เสี้ยวที่ห้อยอยู่บนสร้อยข้อมือเชือกแดงของเธอ

มันเป็นของที่ดอริสจากบ้านเด็กกำพร้าดอว์นมอบให้เธอ เป็นเบาะแสเดียวที่บ่งบอกถึงต้นกำเนิดและตัวตนของเธอ

แต่การตามหาพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดก็เหมือนกับการงมเข็มในมหาสมุทร เธอไม่มีข้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ