บทที่ 222

ดอนน่าถึงกับอึ้ง เธอถอยหลังไปก้าวหนึ่งโดยไม่รู้ตัวพลางเบือนหน้าหลบสายตาของเอมิลี่

“ปฏิเสธงั้นเหรอคะ” เอมิลี่ถาม มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มจางๆ “แล้วทำไมถึงคิดว่าฉันจะยอมถอยให้คนเคยทำร้ายฉันล่ะคะ”

“เอมิลี่ ลูกไม่ได้ทำเพื่อยัยนั่น แต่ลูกทำเพื่อแม่นะ! ลูกจะทนเห็นแม่เจ็บปวดใจทุกวันได้ลงคอจริงๆ เหรอ”

น้ำ...