บทที่ 252

รอยฝ่ามือบนใบหน้าของโซฟีนั้นเด่นชัดอย่างยิ่ง อเล็กซานเดอร์ขมวดคิ้วมุ่น

ก่อนที่เขาจะได้เอ่ยคำใด เอมิลี่ก็หัวเราะออกมา “ใช่ ฉันตบเธอเอง แล้วคุณจะทำไมล่ะ จะตบฉันคืนแทนเธอหรือไง”

เธอมองตรงไปยังอเล็กซานเดอร์ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและดูแคลนอย่างเห็นได้ชัด

“ขอโทษซะ” สันกรามของเขาบดเข้าหากันแน่นขณะเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ