บทที่ 265

“เธอนี่มันจริงๆ เลยนะ! คิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ไล่ใครออกจากเมืองนี้ได้งั้นเหรอ” อเล็กซานเดอร์ผลักประตูเข้ามาในห้องผู้ป่วย

โซฟีตัวแข็งทื่อ น้ำตาหยุดไหลทันทีขณะจ้องมองเขาอย่างตกตะลึง

ครู่ต่อมา ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าเขากำลังหมายถึงเรื่องอะไร

เธอเค้นรอยยิ้มฝืดเฝื่อนออกมา “อเล็กซานเดอร์ คุณพูดเรื่องอะไรคะ ฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ