บทที่ 7

อเล็กซานเดอร์ยืนอยู่ตรงนั้นในชุดเทรนช์โค้ต เขามองลงมาจากความสูงสง่าของตน

แม้สีหน้าจะยังคงเย็นชา แต่เขากลับยืนในตำแหน่งที่กำบังลมและฝนให้เธอได้อย่างเหมาะเจาะ

เอมิลี่ไม่รู้จะพูดอะไรไปชั่วขณะ ได้แต่จ้องมองเขาอย่างตะลึงงัน

ฟ้าแลบแปลบปลาบขึ้นอีกครั้ง ความกลัวเข้าครอบงำจิตใจของเอมิลี่ เธอหดตัวงอราวกับนกกร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ