บทที่ 34 ซุกเมีย33 กล้า

“จ๊ะเอ๋ ใครหว่าน่ารักจังเลย” ฉันหอมลงที่แก้มนุ่มนิ่มของเด็กผู้ชายตัวอ้วน ซึ่งมีนามว่า ‘เคลิ้ม’ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคุณพ่อสุดเห่อ

“แอะ แอ้” หลานชายตัวอ้วนกำลังพยายามพูดคุยกับฉัน แต่ด้วยวัยที่ยังสื่อสารกันไม่ค่อยเข้าใจ จึงเป็นการสื่อสารผ่านรอยยิ้มและเสียงหัวเราะซะมากกว่า

ผ่านมาเป็นเดือนตั้งแต่วันนั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ