บทที่ 46 45 สารเลวที่สุด

ตั้งแต่เสียงหัวเราะในลำคอนั่นหยุดลง ตลอดการเดินทางก็เงียบกริบ แต่ฉันไม่เคลิ้มหลับหรอกนะ เพราะช่วงเวลาหลายวันที่ฉันอยู่กับเสี่ยธอน ฉันกินแล้วก็นอนอย่างเดียว นอนจนรู้สึกเพียงพอต่อการหลับใหล

จะว่าไปเรื่องเสี่ยธอนก็น่าใจหายเหมือนกันนะ ช่วงเวลาที่อยู่กับเขา ฉันก็พอจะรับรู้ว่าเขารักฉันมาก เพราะการกระทำที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ