บทที่ 1

สามวันแล้วที่อดิราแต่งงานกับแชดวิก แมคเอลรอย หลังจากใช้เวลาฮันนีมูนสามคืนที่ญี่ปุ่น อดิราก็กลับมายังบ้านหลังใหม่ของเธอในฐานะคุณนายแมคเอลรอย

“อ่าาา ร่างกายฉันล้าไปหมดแล้ว” เธอคราง พลางนั่งลงบนขอบเตียง และเมื่อเธอล้มตัวลงนอน เรือนผมสีแดงยาวเป็นลอนของเธอก็กระจายออก

อดิราในชุดชั้นในสุดเซ็กซี่ใต้เสื้อคลุมสีแดง ดวงตาสีมะกอกของเธอจับจ้องไปยังเพดาน ที่นั่นไม่มีอะไรน่าสนใจนัก เธอแค่พยายามผ่อนคลายความเหนื่อยล้าจากการเดินทางหลายชั่วโมงเพื่อกลับประเทศ

“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว” เธอพึมพำ พลางกะพริบตา ขนตายาวงอนของเธอขยับไหวราวกับปีกผีเสื้อ

เป็นเวลาไม่นานนักหลังจากที่อดิราตกลงแต่งงานกับซีอีโอของบริษัทไวน์แอนด์ไวบ์ และตอนนี้ เธอก็อยู่ในห้องและกำลังคิดว่าชีวิตมันช่างน่าสนุกเพียงใด เธอยังจำได้ว่าเคยนั่งดื่มคนเดียวในคอนโดของตัวเองพลางร้องเพลงป๊อปที่ชื่อว่า “ฉันไม่ต้องการผู้ชาย” แต่ดูเธอตอนนี้สิ กำลังพยายามทำความคุ้นเคยกับนามสกุลใหม่ด้วยการฝึกเรียกชื่อตัวเอง

“อดิรา แมคเอลรอย อดิรา แมคเอลรอย แมค...เอลรอย”

ความเงียบงันเข้าครอบงำทุกพื้นที่

ทันใดนั้น อดิราก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น

“แต่งงานกับผู้ชายคนนั้นไปเพื่ออะไรกันนะ ขนาดตอนฮันนีมูนฉันยังไม่เห็นหน้าเขาเลย”

ตามแผนแล้ว แชดวิกกับอดิราจะไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นด้วยกันหลังแต่งงาน แต่กลับมีเพียงอดิราที่ไปถึงที่นั่น เธอเพิ่งมารู้ทีหลังว่าแชดวิกมีประชุมด่วนที่บริษัท เขาจึงต้องตามไปจัดการเรื่องงานในช่วงฮันนีมูนของพวกเขา

ผู้ชายที่ให้ความสำคัญกับงานมากกว่าฮันนีมูนที่มีแค่ครั้งเดียวในชีวิตเนี่ยนะ

อดิราไม่ได้โง่พอที่จะไม่รู้ว่าแชดวิกจงใจหลีกเลี่ยงเธอ เพราะถ้าไม่เช่นนั้น ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่พวกเขาจะต้องนอนแยกห้องกัน

อดิราลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้วยความหงุดหงิด เหตุผลแรกที่เธอตกลงแต่งงานครั้งนี้ก็เพื่อที่จะตั้งท้อง เธอวางแผนที่จะมีเซ็กซ์กับสามีในคืนแรกที่อยู่ด้วยกัน แต่แชดวิกกลับทิ้งให้เธอรอเก้อแล้วเตรียมห้องนอนแยกไว้ในบ้านหลังใหม่โดยไม่ปรึกษาเธอสักคำ

“สามีสุดที่รักของฉันเป็นอะไรไปนะ เขาเป็นผู้ชายหรือเปล่าเนี่ย” อดิราถอนหายใจ

เมื่อเธอเอียงคอ ก็เห็นเงาสะท้อนของตัวเองในกระจกบนโต๊ะเครื่องแป้ง

เรือนผมสีแดงของเธอกระจายตัวลงมาอย่างนุ่มนวลและรับกับใบหน้าเล็กๆ ของเธอ เธอมีรูปลักษณ์งดงามราวกับเชื้อพระวงศ์ ดวงตาสีมรกตของเธอดูคมกริบ แต่ภายในกลับสะท้อนแววราวกับผืนน้ำในสระ ริมฝีปากอิ่มสีกลีบกุหลาบของเธอเผยอออกราวกับกำลังจะจูบ แล้วหุ่นของเธอล่ะ คงไม่มีใครเรียกมันว่าหุ่น ‘ทรงโค้ก’ โดยไม่มีเหตุผลหรอก ใครก็ตามที่เห็นเธอนั่งอยู่บนเตียงในชุดคลุม ผมสีแดง เผยให้เห็นร่องอกและเรียวขาที่ขาวราวกับงาช้าง คงจะเห็นว่าเธอมีเสน่ห์ดึงดูดใจอย่างร้ายกาจ

“ฉันสวยมาก” อดิราบอกกับตัวเอง เธอเอียงคอแล้วเสริมว่า “แล้วก็เซ็กซี่ด้วย”

เธอพูดแต่ความจริง แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังสับสนอยู่ดี แชดวิกปฏิเสธโอกาสที่จะได้เปิดบริสุทธิ์ของเธอระหว่างฮันนีมูนได้อย่างไร

อดิราสูดหายใจลึกพลางเสยผมสีแดงขึ้น เผยให้เห็นท่าทีที่ดูยั่วยวนยิ่งขึ้น แล้วเธอก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันแต่งงานของพวกเขา:

อดิราในชุดแต่งงานมองไปยังเจ้าบ่าวที่กำลังรอเธออยู่ปลายทางเดิน เขาคือแชดวิก ว่าที่สามีของเธอ

แชดวิกไม่ได้คิดจะมองตอบเจ้าสาวแสนสวยของเขาเลย เขาเอาแต่จ้องมองอากาศธาตุ ราวกับว่าเขาเบื่อเสียจนอยากจะขุดหลุมฝังตัวเองให้รู้แล้วรู้รอด อย่างไรก็ตาม อดิราไม่สนใจสีหน้าเฉยเมยของเจ้าบ่าวอยู่แล้ว สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือให้งานแต่งนี้จบลงโดยเร็วที่สุด เธอจึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น

เมื่ออดิรายืนอยู่ข้างแชดวิก บรรยากาศก็เงียบงันไปชั่วขณะ แชดวิกยื่นแขนให้เธอโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าอดิรา เธอจึงคล้องแขนของเขาทันที จากนั้นทั้งสองก็หันหลังให้แขกและเผชิญหน้ากับผู้พิพากษา

ผู้พิพากษามองคู่บ่าวสาวที่ต่างทำหน้าตาบูดบึ้งราวกับกำลังอยู่ในงานศพแทนที่จะเป็นงานแต่งของตัวเอง มันมีบางอย่างผิดปกติ ผู้พิพากษาสัมผัสได้

แม้จะรู้สึกถึงสถานการณ์แปลกๆ ผู้พิพากษาก็กระแอมไอ เขาเช็ดเหงื่อบนศีรษะล้านและขยับแว่นตาก่อนจะเริ่มพิธี

ขณะที่ผู้พิพากษากล่าวสุนทรพจน์ อดิราก็เหลือบมองด้านข้างของสามี

‘อย่างน้อยเขาก็หล่อดีนะ’ เธอคิด ก่อนจะสังเกตเห็นว่าเขากำลังจ้องมองไปในทิศทางหนึ่งอย่างไม่วางตา

อดิราหรี่ตามองตามทิศทางที่แชดวิกจ้องอยู่ ไกลออกไป เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยิ้มหวานให้แชดวิกพร้อมกับโบกมือ

หลังจากนึกถึงผู้หญิงที่เธอเห็นในงานแต่งงาน อดิราก็มั่นใจในเหตุผลที่แชดวิกตีตัวออกห่างจากเธอ

“เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น” เธอพึมพำ

ก่อนแต่งงาน อดิราได้สืบประวัติว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ เธอได้ยินมาว่าแชดวิกไม่เคยคบหากับใคร แต่เขามีเพื่อนคนหนึ่งที่เขาแอบมีใจให้

“ฉันไม่สนหรอกว่าเขาจะชอบคนอื่น” อดิราพูด “แต่เราจำเป็นต้องนอนแยกห้องกันจริงๆ เหรอ”

ถ้าแชดวิกยังคงหลีกเลี่ยงเธอต่อไป อดิราคิดว่าเธอคงต้องใช้วิธีอื่นเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย และนั่นก็คือการยั่วยวนสามีของเธอ

อดิรายิ้มกว้างพลางลุกจากเตียง เธอพรวดพราดออกจากห้องนอนของตัวเองแล้วไปหยุดยืนอยู่ข้างห้องของสามีซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของบ้าน

อดิราเป็นคนที่เชื่อว่าการพูดตรงๆ คือวิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุด

‘งั้นฉันจะขอให้เขานอนกับฉันตรงๆ เลย’ อดิราคิด เธอทั้งมั่นใจในความสวยและเสน่ห์ทางเพศของตัวเอง

เธอเชิดหน้าขึ้นแล้วยื่นมือไปจับลูกบิดประตู เธอกำลังจะเปิดประตู แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงสามีดังมาจากในห้อง

[“ผมกับอดิราไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น อย่าเพิ่งคิดอะไรแปลกๆ สิ อิซา”]

อดิราสะดุ้งเมื่อได้ยินชื่อ ‘อิซา’

‘อิซา เดลีย์’ อดิราพึมพำในใจ

ไม่มีทางที่เธอจะจำผู้หญิงที่เห็นในงานแต่งงานไม่ได้ ผู้หญิงที่สามีของเธอรักมากกว่าใครก็คืออิซา