บทที่ 153 ทำไมฉันควรสวมเสื้อผ้าที่บ้าน

เจมส์นอนเหยียดกายหงายหลัง แขนทั้งสองข้างวางสบายๆ อยู่ข้างลำตัว กระดุมสองเม็ดที่ปกเสื้อของเขาถูกปลดออก เผยให้เห็นไหปลาร้าที่ดูบอบบางและแผงอกแน่นตึงส่วนเล็กๆ ราวกับดอกไอริสที่กำลังเบ่งบานรอให้เด็ดดอม

แสงสลัวจากโคมไฟติดผนังทอดเงาลงบนใบหน้าของเขา ทำให้โครงหน้าที่คมคายยิ่งเด่นชัดขึ้น สันกรามที่เฉียบคมนั้...