บทที่ 20 Chapter 20

“น้ากร สวัสดีค่ะ”

“หนูลิ” หนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ยิ้มกว้างให้ มองเลยไปถึงคนที่ก้าวตามออกมาจากลิฟต์ “เจ้านาย”

“สอนงานให้ด้วย อย่าปล่อยให้เละเทะล่ะ”

คมคายไม่สนสายตายิ้มล้อเลียนของเลขา สั่งเสียงขรึม เดินตรงเข้าห้องทำงานของตัวเองไป

มัลลิกากานต์ขมวดคิ้วนิ่วหน้าใส่แผ่นหลังกว้าง พลางนึกค่อน ถ้ากลัวงานเละจะบ...