บทที่ 52 Chapter 52

“น้ามะลินอนข้างลูน่าก็ได้ฮะ”

“แต่...”

“ได้จ้ะ เดี๋ยวคืนนี้น้ามะลิจะกอดเจ้าหญิงกับเจ้าชายเอง”

มัลลิกากานต์ขยับขึ้นไปนอนข้างลูน่า เด็กหญิงตัวน้อยนั้นหลับไปแล้ว เธอวาดแขนผ่านร่างเล็กไปลูบแขนลูก้าเป็นการปลอบประโลมและเห่กล่อม

เด็กชายยิ้มบางๆ แล้วพริ้มตาหลับ

“คุณคาร์ลปิดไฟให้ลิด้วยนะคะ”

คมคายส่ายหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ