บทที่ 24 ไม่จริงใช่ไหม(2)

“พี่ว่าสภาพข้าวตอนนี้ไม่ไหวแล้วล่ะ... ให้เพื่อนพี่ช่วยดีกว่า”

จู่ๆ พี่ฟ้าก็หักพวงมาลัยเลี้ยวรถเข้าไปจอดในสถานที่แห่งหนึ่ง พร้อมกับพูดประโยคที่ชวนให้ใจหายวาบ

“พี่ฟ้าพูดอะไร... แล้วพาข้าวมาที่นี่ทำไม?”

ฉันพยายามประคองสติมองไปรอบๆ ป้ายไฟสลัวและบรรยากาศแบบนี้... นี่มันม่านรูด! ฉันเคยเห็นแต่ในละคร ไม่คิด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ