บทที่ 174 ความหึงหวง

น้ำตาร่วงหล่นจากดวงตาของลูซี่ทันที เธอคว้าแขนเสื้อของเอมิลี่ไว้อย่างสิ้นหวัง ท่าทางของเธอนอบน้อมอย่างยิ่ง “เอมิลี่ หนูรู้ว่าหนูผิดไปแล้ว! หนูไม่น่าโดดงานหรือไม่น่าทำสต็อกสินค้าผิดเลย ให้โอกาสหนูอีกครั้งได้ไหมนะ? เธอก็รู้ว่าลอเรนไม่ชอบขี้หน้าหนู พวกนั้นก็ปฏิบัติกับหนูไม่ดีเลย กว่าหนูจะได้งานดีๆ ที่ออ...