บทที่ 4 ตอนที่ 4
มอร์แกนมองหน้าอรทัย หล่อนมองสบตาเขาพลางเอ่ยขึ้นว่า
“กลัวจะเป็นการละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของคุณน่ะค่ะ”
มีความเกรงใจอยู่ในน้ำเสียงของหญิงสาว แต่ท่าทางของมอร์แกนดูเหมือนอยากจะเล่า อยากระบาย
“แต่ผมอยากเล่าครับ”
จริงอย่างที่อรทัยสังเกต มอร์แกนคิดว่าการได้ระบายปัญหาหนักอกกับใครสักคนอาจทำให้เขาสบายใจขึ้น ด้วยมองว่าอรทัยเองก็ผ่านการใช้ชีวิตคู่มาแล้ว บางทีการได้แลกเปลี่ยนมุมมองซึ่งกันและกันก็เป็นเรื่องดี
“ขอเดาว่าเป็นเรื่องเชื้อชาติและวัฒนธรรมความเป็นอยู่ของตะวันตกกับตะวันออกแตกต่างกันใช่ไหมคะ... ที่ทำให้คุณกับดาริกาต้องแยกทางกัน”
“ไม่ใช่ครับ... ”
มอร์แกนส่ายหน้า
“อ้าว...”
“เรื่องเชื้อชาติไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิด แล้วเรื่องที่เราเติบโตมาจากวัฒนธรรมความเป็นอยู่ที่แตกต่างกันก็ไม่ใช่ปัญหาอีกเหมือนกัน... ”
มอร์แกนพูดไม่จบประโยค เขาตั้งใจทิ้งท้ายไว้ให้อรทัยอยากรู้ ซึ่งมันก็ได้ผล เมื่อเธอรีบถามขึ้นว่า
“งั้นเรื่องอะไรคะ... ที่ทำให้คุณกับดาริกาต้องเลิกกัน”
“เรื่องบนเตียงครับ”
เขาตอบพลางยกเบียร์ในกระป๋องขึ้นกระดกดื่ม มอร์แกนกล่าวถึงปัญหาที่อยู่เบื้องหลังการหย่าร้างเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา
ชายหนุ่มหารู้ไม่ว่าสิ่งที่ได้ยินทำให้หัวใจของอรทัยกระตุกวูบ เธอหลบสายตาของเขาวูบหนึ่งตอนที่มอร์แกนจ้องมองมา ด้วยจู่ๆ ก็เกิดความรู้สึกกระดากอายที่จะพูดคุยกันต่อไปถึง ‘เรื่องบนเตียง’ ซึ่งเป็นปัญหาของเขา หากมอร์แกนกลับเป็นฝ่ายพูดต่อไปเหมือนอยากชวนคุย
“แล้วคุณล่ะครับ... ทำไมถึงเลิกกับสามี”
อรทัยนิ่งงันไปชั่วขณะ ทั้งที่เธอรู้ว่าปัญหาที่ทำให้เธอกับอาทิตย์ต้องเลิกกันก็สืบเนื่องมาจาก ‘เรื่องบนเตียง’ เช่นกัน หญิงสาวมองหน้าเขาในอาการชั่งใจว่าควรจะบอกดีหรือไม่บอก
เปิดอก... เปลือยหัวใจ
“ไม่ต้องอายนะครับ... เราต่างก็ผ่านการใช้ชีวิตคู่มาแล้ว ถือเป็นการแลกเปลี่ยนกันนะครับ คราวนี้จะบอกผมได้หรือยังครับ... ว่าอะไรทำให้คุณกับสามีเลิกกัน”
“เรื่องบนเตียงเหมือนกันค่ะ”
อรทัยอยากจะตบปากตัวเองแรงๆ สักที ที่จู่ๆ ก็พูดออกมา
“โอ้ว! ช่างบังเอิญ... ผมไม่คิดว่าเราจะเจอปัญหาเดียวกัน”
เขาทำท่าตกใจ จากนั้นก็เอื้อมคว้าเบียร์กระป๋องที่แช่เอาไว้ในกระติกน้ำแข็ง เปิดแล้วยกขึ้นกระดกดื่มราวกับน้ำ
“แล้วปัญหา... ”
มอร์แกนทำท่าว่าจะพูดต่อ ทว่าอรทัยรีบชิงขัดขึ้นเสียก่อน เพื่อเบี่ยงเบนประเด็นสนทนาออกมาจากเรื่องบนเตียง
“ตกลงคุณจะขายบ้านหลังนี้ใช่ไหมคะ เป็นอันว่าฉันสนใจนะคะ”
คำถามของอรทัยทำให้มอร์แกนต้องเปลี่ยนเรื่องสนทนา
“ถ้าคุณสนใจจะซื้อจริงๆ ผมจะขายให้ในราคาพิเศษ... พร้อมเงื่อนไขพิเศษสุดอีกข้อเป็นของแถม”
“แถมอะไรคะ?”
อรทัยตามไม่ทัน
“แถมตัวผมไง... เอาไว้รับใช้ก็ได้ ผมยินดีบริการทุกอย่าง”
มอร์แกนเอ่ยขึ้นอย่างมีอารมณ์ขัน
“งั้นก็ต้องถือว่าเป็นของแถมสุดพิเศษจริงๆ... ฉันคิดว่าถ้าคุณลองประกาศขายแล้วเสนอเงื่อนไขสุดพิเศษว่า ‘ซื้อบ้านแถมเจ้าของบ้านสุดหล่อล่ำ’ รับรองว่าสาวๆ ต้องแย่งกันซื้อแน่ๆ”
“แล้วคุณสนใจมั้ยล่ะครับ... ถ้าผมอยากขายให้คุณ”
มอร์แกนทำเสียงจริงจัง
“สนใจสิคะ... ”
“สนใจบ้าน... หรือว่าสนใจเจ้าของบ้านด้วย”
คำถามของมอร์แกนทำให้อรทัยยิ้มเขินๆ แก้มแดงเรื่อซับสีโลหิต หากก็ไม่ได้ตอบอะไร เพราะเข้าใจว่าเขาเป็นผู้ชายขี้เล่น
“คุณอยากเข้าไปดูในบ้านมั้ยครับ... เมื่อเดือนที่แล้วผมเพิ่งต่อเติมระเบียงด้านหลัง”
“ค่ะ... ”
มอร์แกนเดินนำหน้าอรทัยเข้าไปในบ้าน ทว่าแทนที่เขาจะพาเธอเดินชมให้ทั่วบริเวณ แต่กลับพาเธอเข้ามาในห้องนอน
“เอ่อ... มอร์แกน”
อรทัยทำท่าตกใจ เมื่อร่างสูงใหญ่เดินไปปิดประตูห้องนอน
“ครับ... ผมอยากให้คุณเห็นว่าห้องนอนกว้าง เตียงนอนก็แสนนุ่ม เด้งดิ๋งเชียวละครับเวลาเมคเลิฟกัน”
“เอิ่มมม... ”
อรทัยพูดอะไรไม่ออก
“ผมสนใจปัญหาของคุณ... และผมคิดว่าเราเจอปัญหาเดียวกัน”
มอร์แกนถือวิสาสะสืบเท้าเข้าประชิดร่างบอบบาง ฉวยโอกาสสวมกอดเอวของอรทัยจากทางด้านหลัง เพียงเท่านั้นเธอก็รับรู้ได้ในทันทีว่าเขากำลังเกิดความต้องการทางเพศ ยืนยันด้วยแก่นกายของเขาที่ดุนดันอยู่กับสะโพกหนั่นแน่นของเธอ
“อยากรู้มั้ยว่าปัญหาบนเตียงระหว่างผมกับดาริกาคืออะไร”
“มะ... ไม่ ฉันไม่อยากรู้... ไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น”
อรทัยหัวใจเต้นแรง เธอพยายามแกะมือซุกซนของเขาที่สวมกอดร่างเอิบอิ่มเอาไว้แน่น
\
