บทที่ 74 ตอนที่ 74

แอลลี่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงขมขื่นและน้อยใจในโชคชะตา อารมณ์กรุ่นโกรธทำให้หญิงสาวกำมือของตัวเองแน่นจนรู้สึกเจ็บเพราะเล็บที่จิกอยู่กลางฝ่ามือ

“หนูไม่มีพ่อ…แต่หนูก็มีแม่นะลูก ทุกวันนี้เราก็อยู่กันได้”

ฝานถินาปลอบใจลูกสาวทั้งเสียงสะอื้น

“แล้วคนที่ทำแม่ตาบอดล่ะคะ”

เสียงนั้นคล้ายทวงถามถึงกฎแห่งกรรม ตัด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ