บทที่ 78 โซ่เสน่หาซาตาน บทที่ 9

“ก็จริง...ผมอาจจะคิดเร็วไปหน่อย แต่ยังไงก็ขอบคุณจริงๆ”

เขาค้อมศีรษะน้อยๆ ให้กับเธออีกครั้ง หากครั้งนี้ หญิงสาวมีสีหน้าเข้มขึ้น มองหน้าเขาตรงๆ พูดอะไรไม่ออก นอกจากคุยเรื่องสัพเพเหระ มองท้องทะเลยามค่ำคืนกันไป จนเมื่ออีกฝ่าย ค่อยยกขวดเหล้าคว่ำปากขวดลงให้เห็น แล้วตั้งลงบนโต๊ะนั่นได้ หญิงสาวจึงค่อยพรูลม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ